Η χλωρίδα και η πανίδα της Ρόδου

Χλωρίδα
Την άνοιξη είναι πράσινο και ανθίζει παντού: φαρδιά κόκκινα χωράφια με παπαρούνες καλαμποκιού, κίτρινη σκούπα, λευκά άνθη πορτοκαλιάς και παχουλά φρούτα πορτοκαλιάς. Το καλοκαίρι ο ιβίσκος ανθίζει κόκκινος και τα άνθη της πικροδάφνης λάμπουν στις πιο όμορφες αποχρώσεις του λευκού και του κόκκινου.

Στη δυτική ακτή βρίσκεται η μεγαλύτερη αμπελουργική περιοχή, η οποία δημιουργείται ως πολιτισμός χαμηλής ανάπτυξης λόγω των ισχυρών ανέμων. Εκατομμύρια ελαιόδεντρα απλώνονται σε όλο το νησί, στις αρχές Νοεμβρίου οι ελιές συλλέγονται και μεταποιούνται σε μεγάλο βαθμό σε νόστιμο ελαιόλαδο. Στο βουνό του Προφήτη Ηλία μπορείτε να βρείτε παιώνιες διαφόρων αποχρώσεων και τον Απρίλιο/Μάιο ακόμη και κάποια είδη ορχιδέας (παρεμπιπτόντως και στην περιοχή της Καλλιθέας και της Κοσκινού).

Το κυκλάμινο ανθίζει σε πευκοδάση και βραχώδεις σχισμές στα τέλη της άνοιξης. Το εξαιρετικά δηλητηριώδες αροειδές κατοικεί επίσης στη Ρόδο. Θα βρείτε επίσης το λεγόμενο σκωτσέζικο γαϊδουράγκαθο και το κωνικό γαϊδουράγκαθο. Η ασιατική νεραγκούλα είναι εγγενής στην ανατολική πλευρά του νησιού. Ο θάμνος της κάπαρης, που φυτρώνει για παράδειγμα κοντά στην Κρητηνία, έχει ευαίσθητα ιώδη-λευκά άνθη. Παρεμπιπτόντως, τα κλωνάρια κάππαρης σερβίρονται συχνά σε σαλάτες στη Ρόδο.

Το δέντρο με τη λάσπη λάμπει μοβ στη δυτική ακτή, για παράδειγμα κοντά στην Κάμειρο.

Τις ίριδες τις βρίσκεις στην ανατολική ακτή στο μοναστήρι της Τσαμπίκας, στα Στεγνά και στον Φερακλό κοντά στο Χαράκι. Στον Άγιο Σούλα στη δυτική πλευρά συναντά κανείς κίστους, τα πέταλα του οποίου κάποτε χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή τσαγιού ή αρωμάτων.

Πανίδα
Εκτός από ελάφια και αγριογούρουνο, λέγεται ότι υπάρχουν και λίγα ελάφια γύρω από το βουνό του Προφήτη Ηλία. Εκτός από τις μέλισσες, στη Ρόδο ζουν πολλά άλλα έντομα όπως τα κουνούπια, οι λιβελλούλες και οι σφήκες, καθώς και μια σειρά από ιδιαίτερα όμορφα είδη πεταλούδων και όχι μόνο στην Κοιλάδα των Πεταλούδων.

Παντού στο νησί μπορείτε να ανακαλύψετε τις πολύχρωμες αστραφτερές σαύρες και τα γκέκο, αλλά και διάφορα μη δηλητηριώδη φίδια, μόνο που οι οχιές είναι δηλητηριώδεις.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν τόσα πουλιά. Οι φασιανοί και οι πέρδικες υποφέρουν πολύ από τον ελληνικό κυνηγετικό πυρετό. Τους καλοκαιρινούς μήνες μπορείτε να παρατηρήσετε διάφορα είδη χελιδονιών και γερακιών, κορυδαλιές, καρακάρες και γεράκια σε πιο ήσυχες περιοχές και σπάνια αετούς. Οι κουκουβάγιες ακούγονται σχετικά συχνά στη Ρόδο. Τα παγώνια φυλάσσονται σε διάφορα μέρη, μερικά από τα οποία είναι αρκετά ήμερα. Ωστόσο, δεν ανήκουν στη φυσική πανίδα του νησιού, είναι οικόσιτα ζώα. Οι γλάροι δεν μπορούν να παραβλεφθούν ή να ακουστούν. Συχνά πετούν με τα πλοία, γιατί μερικές φορές ψάρια πιάνονται στη δίνη γύρω από την προπέλα του πλοίου και πετιούνται στην επιφάνεια του νερού. Τότε οι γλάροι κάνουν εύκολη λεία.

Στις βραχώδεις ακτές, οι ψαροντούφες προειδοποιούνται για τα σμέρνα και το δηλητηριώδες κόκκινο σκορπιόψαρο. Μπορείτε πάντα να εντοπίσετε χταπόδια και θαλάσσιο παπαγάλο ενώ κάνετε κολύμβηση με αναπνευστήρα. Ο ξιφίας, ο τόνος και οι μικρότεροι καρχαρίες ζουν στην ανοιχτή θάλασσα. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα θαλάσσια πλάσματα σπάνια φαίνονται. Και δυστυχώς, τα δημοφιλή δελφίνια σπάνια εμφανίζονται στη Ρόδο.