Πίσω από τους Στύλους του Ηρακλή

Χωρίς να αποτελούν μέρος της ιστορίας, τα Κανάρια Νησιά είχαν πάντα τη θέση τους στους θρύλους. Θεωρούνταν ότι ήταν τα εδάφη πίσω από τους Στύλους του Ηρακλή, όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα το στενό του Γιβραλτάρ. Εδώ πολλοί κλασικοί ποιητές έχουν μεταφέρει τον παράδεισο, τα Ηλύσια Πεδία ή τον Κήπο των Εσπερίδων.

Την πρώτη όμως αξιόπιστη μαρτυρία την οφείλουμε στον Πλίνιο, ο οποίος τον 1ο αιώνα μ.Χ μια αποστολή στα νησιά που έστειλε ο βασιλιάς της Μαυριτανίας Juba II. Σύμφωνα με τις παραδόσεις του, τα μέλη της αποστολής έφεραν στο σπίτι ένα ζευγάρι πανίσχυρα σκυλιά, τα οποία αργότερα έδωσαν στα νησιά το όνομά τους: Κανάρια, που προήλθε από τη λατινική λέξη για το κουτί σκυλιών ή καλάμια. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν μερικά υπέροχα δείγματα αυτής της ισχυρής, πρωτότυπης ράτσας των Καναρίων με άγρια ​​και εντυπωσιακή εμφάνιση. Αυτοί οι Bardinos χρησιμοποιούνται κυρίως ως βοσκοί.

Μέχρι την κατάκτηση του νησιού από τους Ευρωπαίους, η οποία διήρκεσε όλο τον 15ο αιώνα, το νησί κατοικήθηκε από έναν λαό που πιθανότατα είχε βορειοαφρικανικές ρίζες. Παρέμεινε στη Λίθινη Εποχή, αν και με σημάδια ελαφρώς υψηλότερου επιπέδου πολιτισμού από πλευράς θρησκείας και χειροτεχνίας. Οι Guanches, οι ήρεμοι και εύκρατοι ιθαγενείς και πρόδρομοι των Ισπανών στην Τενερίφη, ντυμένοι με γούνες με σχετικά τραχύ τρόπο. Όλα δείχνουν ότι δεν ήταν κύριος της ναυτιλίας. Παρά τη σχετική υστεροφημία τους, έθαψαν τους νεκρούς τους προσεκτικά. Σε ειδικές περιπτώσεις μάλιστα τα μουμιοποιούσαν με πολύ αποτελεσματικές τεχνικές και είχαν ιδιαίτερη αίσθηση στη διακόσμηση των τάφων. Δούλεψαν πηλό, χωρίς όμως να ξέρουν πικάπ. Οι λόγχες τους, που ονομάζονταν añepas, κατέληγαν σε αιχμηρά σημεία ακατέργαστου ηφαιστειακού βράχου.

Πολλοί αρχαίοι και σύγχρονοι συγγραφείς πιστεύουν ότι τα Κανάρια Νησιά αντιπροσωπεύουν τα τελευταία ορατά απομεινάρια μιας χαμένης ηπείρου: την Ατλαντίδα. Αντίστοιχα, οι Guanches είναι οι τελευταίοι απόγονοι των Atlanteans. Οι γιοι και τα εγγόνια των ορεινών ανθρώπων αυτού του υπέροχου κόσμου, νησιώτες πλέον, θα έπρεπε να ξεκινήσουν μια νέα ζωή πολύ σύντομα μετά την καταστροφή. Η αδυναμία αυτών των λαών για ναυτιλία και επικοινωνία μεταξύ των νησιών, αν και κοντά, καθώς και το ακραίο μέγεθος ορισμένων Guanches, έκανε αυτή την όχι πολύ επιστημονική υπόθεση πιο αξιόπιστη, αλλά ελκυστική.

Όταν οι Ισπανοί κατακτητές έφτασαν στην Τενερίφη, το νησί χωρίστηκε σε εννέα μικρά βασίλεια, καθένα από τα οποία διοικούνταν από έναν μονάρχη βοηθούμενο από ένα συμβούλιο πρεσβυτέρων. Η κατάκτηση του αρχιπελάγους είχε ξεκινήσει το 1402 με επιδρομές στο όνομα του Ερρίκου Γ'. ξεκίνησε στις Lanzarote, Fuerteventura και El Hierro. Η Τενερίφη ήταν το τελευταίο νησί που κατακτήθηκε, καθώς οι ιθαγενείς προέβαλαν σκληρή αντίσταση εδώ μέχρι που ηττήθηκαν το 1496.

ιστορική επισκόπηση

Περίπου 3000 π.Χ. Οι Κανάριοι Νήσοι εγκαθίστανται από τη Βόρεια Αφρική και σχηματίζεται το βασίλειο των Guanches.

Από το 1000 π.Χ. Ο μύθος της αρχαιότητας: Τα Κανάρια Νησιά πιστεύεται ότι είναι η βυθισμένη Ατλαντίδα (Πλάτωνας), τα «Ηλύσια Πεδία» (Όμηρος), οι «Κήποι των Εσπερίδων» (Ηρόδοτος) ή τα «Ευτυχισμένα Νησιά» (Βιργίλιος).

Έως 1000: Ρωμαίοι και Άραβες ναυτικοί επισκέπτονται τα «νησιά στο τέλος του κόσμου» χωρίς να εγκατασταθούν.

1344: Ο Ισπανός Luis de la Cerda είναι από τον Πάπα Clemens VI. ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Καναρίων Νήσων. Ο τίτλος δεν έχει νόημα καθώς τα νησιά φαίνεται να μην έχουν πλούτη.

1402-1405: Ο Νορμανδός Jean de Bethencourt κατακτά το Lanzarote, τη Fuerteventura, το El Hierro και τη La Gomera για το ισπανικό στέμμα, με τους ιθαγενείς να αντιστέκονται λυσσαλέα.

1496: Η Τενερίφη ανακηρύσσεται αποικία της Ισπανίας.

1500-1700: Οι Ισπανοί, ιδιαίτερα οι Ανδαλουσιανοί, και οι Πορτογάλοι αποικίζουν τα νησιά και αρχίζουν να καλλιεργούν κρασί και ζαχαροκάλαμο. Οι ιθαγενείς, οι Guanches, εκχριστιανίζονται.

1657: Νίκη επί του στόλου του ναύαρχου Μπλέικ.

1704, 1705, 1706: Η Τενερίφη υποφέρει από σοβαρές ηφαιστειακές εκρήξεις.

1706: Νίκη επί των πλοίων του Άγγλου ναυάρχου Gennings κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής.

1797: Ο Άγγλος ναύαρχος Οράτιο Νέλσον ηττάται σε μια προσπάθεια να συλλάβει τη Σάντα Κρουζ και χάνει το δεξί του χέρι.

19ος αιώνας: Η φτώχεια και οι κρίσεις αναγκάζουν πολλούς Κανάριους να εγκαταλείψουν το νησί. Οι περισσότεροι από τους μετανάστες εγκαταστάθηκαν στην Κεντρική και Νότια Αμερική.

1817: Το πρώτο και μέχρι το 1981 το μοναδικό πανεπιστήμιο του αρχιπελάγους ιδρύθηκε στη Λα Λαγκούνα.

1822: Η Σάντα Κρουζ γίνεται πρωτεύουσα.

1852: Τα απομακρυσμένα ισπανικά νησιά, που κηρύχθηκαν ως ζώνη ελεύθερων συναλλαγών από την ισπανική κυβέρνηση, βιώνουν οικονομική άνθηση, από την οποία επωφελούνται ιδιαίτερα οι πόλεις-λιμάνια Santa Cruz de Tenerife και Las Palmas de Gran Canaria.

1912: Οι Κανάριοι έχουν το δικαίωμα στην αυτοδιοίκηση.

1927: Δημιουργούνται οι δύο επαρχίες Santa Cruz de Tenerife (δυτικά) και Las Palmas de Gran Canaria (ανατολικά).

1936: Ο στρατηγός Francisco Franco, αποσπασμένος στην Τενερίφη, ξεκινά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1936-1939) από το Μαρόκο. Κυβέρνησε δικτατορικά την Ισπανία μέχρι το θάνατό του το 1975.

Γύρω στο 1950: Δειλά το ξεκίνημα του τουρισμού. Το 1957 ξεκίνησαν πτήσεις τσάρτερ. Το κλείσιμο της διώρυγας του Σουέζ από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ αναβιώνει τις ακτοπλοϊκές γραμμές κατά μήκος της αφρικανικής ακτής και κατά συνέπεια τα λιμάνια της Σάντα Κρουζ και της Λας Πάλμας.

1975: Μετά τον θάνατο του Φράνκο και το τέλος της δικτατορίας, οι Κανάριοι θέλουν περισσότερη ανεξαρτησία από τη Μαδρίτη.

1982: Μετά τη δημοσίευση των νόμων για την αυτονομία, τα νησιά θα γίνουν αυτόνομη περιοχή της Ισπανίας.

1985: Οι Κανάριοι Νήσοι λαμβάνουν ειδικό καθεστώς εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

1986: Η Ισπανία προσχωρεί στην ΕΚ. Ωστόσο, η Τενερίφη παραμένει ειδική οικονομική ζώνη με ειδικό καθεστώς στην κοινή αγορά και εξακολουθεί να μην είναι μέλος της τελωνειακής ένωσης.