Στην Τουρκία, γίνεται διάκριση μεταξύ επίσημων και ισλαμικών αργιών. Οι ισλαμικές αργίες βασίζονται στο σεληνιακό ημερολόγιο και ως εκ τούτου είναι κινητές αργίες.

Το Ραμαζάνι είναι ο ετήσιος μήνας νηστείας για τους πιστούς. Από την αυγή μέχρι τη δύση του ηλίου, δεν επιτρέπεται το φαγητό, το ποτό ή το κάπνισμα. Μετά τη δύση του ηλίου, η νηστεία τελειώνει με προσευχή και τρώγεται ένα γεύμα – «ιφτάρ». Είναι σύνηθες να επισκέπτονται φίλους και συγγενείς μετά το «ιφτάρ». Το καλό που επιτυγχάνεται μέσω της νηστείας μπορεί να καταστραφεί από έξι πράγματα: το ψέμα, τη βλασφημία, την κρυφή καταδίκη τρίτου, την ψευδορκία, την πλεονεξία και την πλεονεξία. Το Ραμαζάνι τελειώνει με το φεστιβάλ Eid al-Fitr. Χρειάζονται τρεισήμισι μέρες. Όσοι νηστεύουν ανταμείβονται με γλυκά για την επιμονή τους. Δύο μήνες και δέκα ημέρες μετά το Ιντ αλ-Φιτρ, γιορτάζεται η Γιορτή της Θυσίας, το Κουρμπάν Μπαϊράμι. Τιμά τη θυσία του Ισαάκ από τον πατέρα του Αβραάμ.