Een Joodse gemeenschap in de Arabische wereld

In Djerba is er een joodse gemeenschap die vreedzaam bestaat te midden van een Arabische wereld van moslims. En dat al meer dan 2.000 jaar.

Er wordt gezegd dat de eerste Joden werden geboren in 586 voor Christus. Gevlucht naar Djerba. Koning Nebukadnezar van Babylon viel Jeruzalem aan, verwoestte de Tempel van Salomo en evacueerde het Joodse volk. Om aan gevangenschap te ontsnappen, gingen ze op zoek naar een nieuw thuis, dat ze vonden in Meninx, het huidige Djerba. Het is echter waarschijnlijker dat ze pas 600 jaar later naar Noord-Afrika kwamen, nadat de tempel van Titus was verwoest. Ze vestigden zich in El Kantara. Er zijn echter slechts magere overblijfselen van een voormalige synagoge.

In die tijd werd de plaats Hara Sghira gesticht, die nu Erriadh heet. De Joden bouwden daar een synagoge met de naam La Ghriba, wat 'de wonderbaarlijke' betekent, maar ook 'de vreemdeling' betekent.

Er zijn veel legendes over deze synagoge: men zegt dat een meteoriet diezelfde rots zou hebben ingeslagen - een heilige steen uit de verwoeste tempel in Jeruzalem.

De synagoge is te allen tijde open voor bezoekers, behalve op Joodse feestdagen, en herbergt de oudste Thora ter wereld. De karavanserai aan de overkant accepteert pelgrims en biedt onderdak aan geleerde denkers. Deze natuurlijke, vreedzame coëxistentie van de Arabische en Joodse wereld spreekt voor Djerba en zijn inwoners.

Zelfs vandaag de dag is de Joodse cultuur nog steeds aanwezig op het eiland. Het aantal Joden neemt echter langzaam af, omdat velen terugkeren naar hun thuisland Israël. De nederzettingen die door de Joden worden bewoond, die ten zuiden van Houmt Souk liggen, worden Hara Kbira en Hara Sghira (het grote en kleine getto) genoemd.