Nie tylko po to, by ugasić pragnienie

Kumkwat: Likier z owoców „Citrus Japonica”, karłowatego drzewa pomarańczowego, wprowadzonego przez Anglików z Japonii w 1846 roku. Od tego czasu słodkie produkty z tego owocu są znakiem firmowym Korfu. Przerabia się je również na dżemy i cukierki. Jeśli jesz świeży owoc, zawsze zjada się z nim cienką skórkę.

Tsitsibira: Bezalkoholowe piwo imbirowe jest specjalnością Wysp Jońskich od czasów angielskiego protektoratu. Dziś warzone jest tylko na Korfu. Składniki: sok z cytryny, naturalny olejek cytrynowy, starty imbir, woda i cukier są wymieszane razem, aby stworzyć smaczny napój, który ugasi pragnienie.

Uzo: Słynny sznaps anyżowy podawany jest jako aperitif z małą mieszanką przystawek (mezedes). Najlepiej pić z wodą i lodem. Pije się tylko prosto od Greków w Niemczech.

metaksa: To jest łagodna brandy.

Kawa: Jeśli zamówisz kawę, zazwyczaj otrzymasz kawę rozpuszczalną. Aby otrzymać kawę filtrowaną, wystarczy poprosić o francuską kawę „kafe galliko”. Najpopularniejszym napojem latem jest frappé, lodowata, bita kawa rozpuszczalna. Nawet jeśli poprosisz o mrożoną kawę, prawie zawsze dostaniesz frappe. Grecka kawa, „kafe elleniko”, jest niezbędna dla Greków. Ta mała mokka wciąż zawiera wszystkie fusy z kawy. Zamawiając kawę, powiedz kelnerowi, jak chciałbyś, aby była przygotowana: bez cukru - "sketo", średnia - "metrio", słodka - "gliko", z mlekiem - "mä gala".

Woda: Jeśli po prostu zamówisz wodę („nero”), otrzymasz wodę niegazowaną. Woda mineralna ("anthrakoucho nero") nie jest jeszcze wszędzie. Zwykle zamawia się wtedy wodę sodową („sodę”).