Mały wgląd w życie na pustyni

Sahara zaczyna się w najbardziej wysuniętej na południe części Tunezji. Prawie 250 mm opadów często spada z nieba w ciągu zaledwie jednej godziny, a tylko ich część faktycznie dotyka ziemi, ponieważ największa część wyparowuje w świecącym powietrzu.

Ale kiedy nadchodzi wiosenny deszcz, widać, że pustynia żyje.

Nasiona, które przetrwały długą suszę, zaczynają kiełkować, a morze kwiatów i roślin ożywia pustynię.

Dla ludzi żyjących na pustyni ważne jest jedno zwierzę – dromader.

Nawet dzisiaj to zwierzę jeździeckie i juczne jest uważane za znak szacunku i bogactwa i umożliwia ludziom prowadzenie życia na Saharze. Szczególnie imponujące jest magazynowanie wody przez wielbłąda. Aż 120 l wody zmagazynowanej w tkankach ciała pozwala wielbłądom przetrwać do 2 tygodni bez zużywania więcej wody. Dostarcza również mleko, wełnę, skórę i mięso.

Kiedyś głównym pożywieniem na pustyni były daktyle. Zawierają dużo cukru, białka, tłuszczu, węglowodanów, a nawet witamin A i C, więc są bardzo pożywne.

Przede wszystkim palma daktylowa jest niezbędnym dostawcą cienia przy uprawie innych roślin, takich jak cytrusy, granaty, migdały i pistacje. Te z kolei zapewniają cień dla warzyw, paszy dla bydła i tytoniu rosnących blisko ziemi – tak zwana gospodarka trzypiętrowa.